6331 Sayılı “İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu”nun Getirdiği Yenilikler 1. Önceki mevzuatlarda, İş Sağlığı ve Güvenliği hizmetlerinden yalnızca “işçiler” faydalanabiliyorken; yeni kanunda “çalışan” terimi ile memur, sözleşmeli personel, çırak, stajyer gibi tüm statüler de çalışma hayatında yer alanlar kapsamı altına alınmıştır. Dolayısıyla kamu kurum ve kuruluşları ve özel sektördeki tüm iş kolları ve işyerleri “İş Sağlığı ve Güvenliği” hizmetlerinden yararlanma imkanına kavuşmuştur.

2. Her bir SGK Bölge Sicil Numarası, ayrı (bağımsız) bir işyeri olarak kabul edilmektedir. Dolayısıyla, her bir SGK Sicil Numaralı işyeri; kendi tehlike sınıfı ve çalışan sayısı gereğince, bu numaraya ait İSG hizmeti sözleşmeleriyle Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’ndan onay alarak yükümlülüklerini yerine getirmek zorundadır.

3. İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu öncesinde, işyerlerinde “İş Güvenliği Uzmanı” hizmetini alma mecburiyeti sadece Sanayi’den sayılan işyerleri için geçerli iken; yeni mevzuatta bu yükümlülük, sanayi şartı aranmaksızın (hizmet, ticaret, turizm, tekstil, tarım vb. tüm iş kolları) tüm sektörleri kapsayacak şekilde genişletilmiştir.

4. Önceki mevzuatta, işverenlerin aldığı İş Sağlığı ve Güvenliği Profesyonellerinin hizmeti, İşyeri Hekimi ve İş Güvenliği Uzmanı olarak iki koldan yürütülmekte iken; yeni kanunla İşyeri Hekimi, İş Güvenliği Uzmanı ve Diğer Sağlık Personeli (Sağlık memuru, hemşire vb.) olmak üzere üçlü hizmet olarak temin edilme yükümlülüğü getirilmiştir.

5. İş Sağlığı ve Güvenliği Profesyonellerinin (İşyeri Hekimi, İş Güvenliği Uzmanı ve Diğer Sağlık Personeli) hizmeti ile ilgili işverenler yükümlülüklerini üç yöntemle yerine getirebilmektedirler;

a. Kendi bünyesindeki çalışanlar arasında geçerli sertifikaya sahip İş Sağlığı ve Güvenliği Profesyonelini görevlendirmek suretiyle,
b. Kendi bünyesine çalışanı olarak geçerli sertifikaya sahip İş Sağlığı ve Güvenliği Profesyonelini katmak suretiyle,
c. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nca yetkili bir Ortak Sağlık ve Güvenlik Birimi (OSGB) ’nden hizmet satın alarak.

6. Yeni “İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu” 30 Haziran 2012 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanmıştır ve belirtilen yükümlülükleri yerine getirmek için işyerlerine, işyerlerinin çalışan sayısı ve tehlike sınıfına göre sure tanınmıştır; 50 ve daha fazla çalışanı olan işyerleri için, tehlike sınıfına bakılmaksızın İş Sağlığı ve Güvenliği personeli hizmetlerinin temini ile ilgili yükümlülük başlangıç tarihi;

1 Ocak 2013 olarak belirlenmiştir.

Kanun koyucu bu uygulamadaki kararlılığını göstermek için, idari para cezaları koymuş ve etkin bir denetleme ağı oluşturmuştur. Örneğin;
a. İşyeri Hekimi hizmetin alınmadığı “her ay için 5000 TL”
b. İş Güvenliği Uzmanı hizmetin alınmadığı “her ay için 5000 TL”
c. Diğer Sağlık Personeli hizmetin alınmadığı “her ay için 2500 TL”
d. İşe Giriş Muayenesi eksik olan “her çalışan başına 1000 TL”
e. Risk değerlendirmesi yapmayan veya yaptırmayan işverene 3000 TL (aykırılığın devam ettiği her ay için 4500 TL)

8. Yeni Kanunla birlikte ‘’Ağır ve Tehlikeli İşler” kavramı kaldırılmıştır. Bunun yerine yapılan işlerle ilgili bir ayırım yapılmayıp, işyerlerinin faaliyet alanları, “Tehlike Sınıfları Tebliği” ile üç sınıfta kategorize edilmiştir.

a. Az Tehlikeli
b. Tehlikeli
c. Çok Tehlikeli

9. İşverenler tarafından tüm çalışanlarına, işe giriş sırasında ve çalıştığı süre boyunca belli periyotlarla Muayene ve buna bağlı Sağlık Taramaları yaptırılma zorunluluğu getirilmiştir. Bu muayeneleri yalnızca, işyerinin kendi bünyesindeki SGK’lı İşyeri Hekimi veya anlaşma yapılan Ortak Sağlık ve Güvenlik Birimi (OSGB) ‘nin İşyeri Hekimi yapabilmektedir.

10. İşyerlerinde oluşabilecek tehlikelerin tespiti ve ortadan kaldırılma metotlarının oluşturulması amacıyla, “Risk Değerlendirmesi” yaptırılması gerekmektedir. Bu uygulama da idari para cezaları ve etkin denetleme mekanizmaları ile kontrol altına alınmıştır.

a. Risk Değerlendirmesi yapılmadığının ilk tespitinde 3000 TL
b. Risk Değerlendirmesi Raporu eksikliğinin devam ettiği her ay için 4500 TL